-Ένα προκαταρκτικό σχόλιο. Πότε ο νόμος απαιτεί ερμηνεία; Όταν το νόημα μιας διάταξης είναι ασαφές ή διακυβευόμενο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι αδύνατο να ισχυριστεί ο οποιοσδήποτε ότι οι παράγραφοι 5 και 8 του άρθρου 16 έχουν ασαφές ή διακυβευόμενο νόημα, για να μπούμε καν στη συζήτηση περί της ερμηνείας τους. Δηλαδή η απόλυτη απαγόρευση της ίδρυσης ανωτάτων σχολών από ιδιώτες γίνεται δεκτό και κατά πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως είναι απολύτως λογικό. Ποια είναι τώρα τα βασικά επιχειρήματα τα οποία χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να μας πείσει ότι χρειάζεται ερμηνεία και τι ερμηνεία κάνει η κυβέρνηση;

-Πρώτο ζήτημα: Μας λέει ότι δήθεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ του Ελληνικού Συντάγματος, του άρθρου 16 και του ενωσιακού δικαίου. Γνωρίζετε όμως ότι τέτοια σύγκρουση δεν υφίσταται στο άρθρο 16, για τον απλούστατο λόγο ότι η αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ζητήματα της εκπαίδευσης είναι συμπληρωματική. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί κανονιστικά να αναγκάσει ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την Ελλάδα να προχωρήσει σε νομοθέτηση και εναρμόνιση του δικαίου της με μια υποτιθέμενη υποχρέωση η οποία δεν υφίσταται. Δεν υπάρχει λοιπόν σύγκρουση ενωσιακού και εθνικού δικαίου στα ζητήματα της εκπαίδευσης.

-Δεύτερο ζήτημα: Επικαλείται η κυβέρνηση τη λεγόμενη δυναμική ερμηνεία. Ότι θα πρέπει το Σύνταγμα να ερμηνευθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να προσαρμοστεί στις οικονομικές, κοινωνικές εξελίξεις, οι οποίες έχουν προχωρήσει από το 1975, όταν θεσπίστηκε η συγκεκριμένη διάταξη. Εδώ βεβαίως να υπενθυμίσουμε ότι η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 έχει γίνει και το 2001 και το 2008 και έχει απορριφθεί. Επομένως, καμία δυναμική ερμηνεία δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτές τις πραγματικότητες, οι οποίες έχουν καταγραφεί στα πρακτικά των Αναθεωρητικών Βουλών. Η δυναμική ερμηνεία μετατρέπεται τελικά σε μια τεχνολογία ευθείας παραβίασης του Συντάγματος, η οποία ξεχειλώνει και ανατρέπει πλήρως το νόημα των κανόνων που εμπεριέχει το άρθρο 16. Οδηγεί σε έναν απόλυτο νομικό σχετικισμό, όπου τελικά όλα επιτρέπονται.

-Με την επίκληση της ανάγκης για δήθεν προσαρμογή σε δήθεν αντικειμενικές εξελίξεις, οδηγούμαστε σε αυτό το οποίο οι νομικοί ονομάζουν contra legem ερμηνεία. Δηλαδή ερμηνεία η οποία έρχεται σε άμεση αντίθεση με το γράμμα του νόμου. Αν λοιπόν το ”απαγορεύεται η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες” μπορεί να ερμηνευθεί ως ”επιτρέπεται η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες”, τότε είναι προφανές ότι αφαιρείται πια το έδαφος για τη στοιχειώδη συνεννόηση μεταξύ των ανθρώπων. Πλέον δεν έχουμε ούτε έναν στοιχειώδη κοινό τόπο πάνω στον οποίο μπορούμε να συν-εννοούμαστε, δηλαδή να εννοούμε τα ίδια πράγματα με τις ίδιες λέξεις. Παραβιάζονται οι αρχές της λογικής.

-Υπάρχουν δύο βασικές αρχές της λογικής. Όλα τα εγχειρίδια λογικής ξεκινάνε με την αρχή της ταυτότητας και την αρχή της μη αντίφασης. Η αρχή της ταυτότητας είναι ότι το Α είναι ίσο με A. Η αρχή της μη αντίφασης είναι ότι το Α δεν μπορεί να είναι μη Α. Κάθε έννοια δηλαδή δεν μπορεί να είναι αντίθετη προς τον εαυτό της. Διότι τότε βρίσκεσαι πέραν του στοιχειώδους εδάφους που επιτρέπει την ύπαρξη πολιτισμού. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά η αρχή της μη αντίφασης και η αρχή της ταυτότητας είναι η στοιχειώδης βάση της ύπαρξης ανθρώπινου πολιτισμού. Μ αυτή την έννοια στο εξής επιτρέπονται όλα.

-Είμαστε στο απόλυτο κοινωνικό χάος με αυτό το οποίο κάνετε. Και πρόκειται για ζήτημα το οποίο υπερβαίνει την παραβίαση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Αφορά την συνταγματική νομιμότητα στο σύνολό της. Στο εξής οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να ερμηνεύει όπως θέλει, όποτε θέλει και στην πραγματικότητα καταρρέει κάθε έννοια ομαλής κοινωνικής συμβίωσης. Και είναι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο που εμείς κάνουμε την πρόταση και την επαναφέρουμε και στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Κομμουνιστικό Κόμμα και στην Πλεύση Ελευθερίας για την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας απέναντι στην κυβέρνηση, η οποία αυτή τη στιγμή ναρκοθετεί την ίδια την συνταγματική νομιμότητα στο σύνολό της.

Όμως υπάρχει κι άλλο ένα δίλημμα και χαίρομαι που ο κύριος Πλεύρης το θέτει, το δίλημμα Τσίπρας ή Μητσοτάκης. Και από τη μεριά μας εμείς λέμε για ποιό λόγο ο κ. Μητσοτάκης, αφού είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του και θέλει να θέσει αυτό το προσωποποιημένο δίλημμα, δεν έρχεται σε ένα πολιτικό ντιμπέιτ με τον κύριο Τσίπρα που το ζητάμε εδώ και εφτά χρόνια και όποτε το λέμε με διάφορες προφάσεις, με διάφορες δικαιολογίες, ο κύριος Μητσοτάκης βρίσκει τρόπο να το βάλει στα πόδια;

Έχετε παρατηρήσει ότι εδώ και δύο μήνες από τότε που έσκασαν τα πρώτα δημοσιεύματα περί παρακολούθησης Χατζηδάκη, παρακολούθησης Φλώρου κλπ, άλλαξε το αφήγημα της κυβέρνησης. Δεν μιλά πια ο κ. Οικονόμου για νόμιμες παρακολουθήσεις. Μιλάει για κάποια ρυπαρά δίκτυα τι είναι αυτά τα ρυπαρά δίκτυα, ποιος συμμετέχει σε αυτά τα ρυπαρά δίκτυα; Είναι η κυρία Βλάχου, είναι ο κ. Κοντολέων, μέλος του ρυπαρού δικτύου. Όπου είναι τοποθετημένος εκεί από τον πρωθυπουργό ήταν οι υποδιοικητές της ΕΥΠ, οι οποίοι έμειναν στη θέση τους και μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου μέλη των ρυπαρών αυτών δικτύων. Ήταν και ο κ. Δημητριάδης ρυπαρό δίκτυο που έφυγε. Δηλαδή ο άνθρωπος ο οποίος ήταν γενικός γραμματέας του πρωθυπουργού επί τρία χρόνια ήταν μέλος αυτού του ρυπαρού δικτύου; Ο κύριος Μητσοτάκης έχει δύο επιλογές αν θέλετε οδούς για να υπερασπίσει τον εαυτό του. Η μία είναι ότι είναι απολύτως ανίκανος να είναι πρωθυπουργός, διότι κάτω από τη μύτη του, η υπηρεσία της οποίας προΐστατο, παρακολουθούσε τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων, χωρίς ο ίδιος να έχει πάρει χαμπάρι τίποτα. Άρα λοιπόν είναι επικίνδυνος για την εθνική ασφάλεια. Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος αποφασίζει και προΐσταται του ΚΥΣΕΑ, το οποίο παίρνει αποφάσεις που σχετίζονται με την Εθνική Άμυνα, με την εθνική ασφάλεια να μη γνωρίζει ότι ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ είναι ύποπτος ως εθνικός κίνδυνος. Είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός να μην γνωρίζει ότι αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ο οποίος επίσης έχει κρίσιμο ρόλο στην Εθνική άμυνα, έχει κρίσιμο ρόλο στα εξοπλιστικά προγράμματα του είναι ύποπτος ως εθνικός κίνδυνος. Άρα λοιπόν, αν συμβαίνει αυτό, ο κύριος Μητσοτάκης δεν κάνει για πρωθυπουργός, αλλά δυστυχώς το πράγμα είναι χειρότερο. Διότι ο κύριος Μητσοτάκης ήξερε, ήξερε, προΐστατο, έστησε έναν ολόκληρο μηχανισμό.

Ανεξαρτήτως των δημοσκοπήσεων, η ανάγκη της πολιτικής αλλαγής είναι επιτακτική για το κράτος δικαίου, για την προάσπιση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών, για το ζήτημα της καθημερινότητας των πολιτών. Για παράδειγμα, προ 10 ημερών η κυβέρνηση αποφάσισε να ιδιωτικοποιήσει το ΕΣΥ και χθες ο κ. Πλεύρης ανακοίνωσε ότι θα κλείσει τα πρώτα νοσοκομεία στο πιλοτικό πρόγραμμα το οποίο εφαρμόζει η κυβέρνηση ήδη από την Κρήτη και ότι θα μειώσει τους προϋπολογισμούς για το Εθνικό Σύστημα Υγείας

Yπάρχει μια προσπάθεια παράκαμψης του ζητήματος με διάφορα επικοινωνιακά σόου του κ. Σταϊκούρα εδώ και καιρό, όπου καλεί τους τραπεζίτες στο κοινοβούλιο, ανταλλάσσουν διαφορετικές προσεγγίσεις επί των θεμάτων των δανείων, αλλά την ώρα που έρχεται στη Βουλή ως αρμόδιος υπουργός για να νομοθετήσει, νομοθετεί μόνο προς όφελος των μεγάλων τραπεζικών ιδρυμάτων. Πρώτον, ο κ. Σταϊκούρας συνέδεσε τον Ηρακλή, δηλαδή τις εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου για τα κόκκινα δάνεια που στην πραγματικότητα δόθηκαν, για να περάσουν αυτά τα κόκκινα δάνεια από τις τράπεζες στα λεγόμενα funds, χωρίς να γίνεται προηγούμενη πρόταση ρύθμισης στον οφειλέτη, αντίθετα από ότι όριζε ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 δηλαδή ότι πριν από οποιαδήποτε μεταβίβαση δανείου, έπρεπε να γίνει πρόταση ρύθμισης από τον πιστωτή στον οφειλέτη. Δεύτερον, όλες οι μεταβιβάσεις έγιναν πια αφορολόγητες, δηλαδή απελευθερώθηκε πλήρως η μεταπώληση κόκκινων δανείων από τις τράπεζες προς τα funds αυτά, τα οποία ως βασικό στόχο έχουν τους πλειστηριασμούς, έτσι ώστε να μπορέσουν να αντλήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κέρδος. Επίσης, η κυβέρνηση ψήφισε ένα πτωχευτικό νόμο, ο οποίος για πρώτη φορά προβλέπει τη χρεοκοπία των ιδιωτών, όχι των εμπόρων και έχει ως βασικό εργαλείο “εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος” τον εκπλειστηριασμό των περιουσιών των πολιτών. Άρα, όταν ο κ. Σταϊκούρας φέρει το βάρος αυτών των πολιτικών επιλογών, δε μπορεί να μας λέει ότι ανταλλάσσει μπινελίκια με τις τράπεζες. Είναι πραγματικά θλιβερό ένας υπουργός Οικονομικών να φτάνει σε αυτά τα σημεία διαχείρισης σοβαρών ζητημάτων με όρους απλώς και μόνο επικοινωνίας

🔴Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει δαπανήσει 13 δισεκατομμύρια για να ενισχύσει τους πολίτες για την ενέργεια- Στην πραγματικότητα έχουμε μια πολιτική επιδότησης της αισχροκέρδειας των εταιρειών παραγωγής και παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. 🔴Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο κος Μητσοτάκης, αν δεν υπήρχε το μαξιλάρι των 37 δισεκατομμυρίων, δεν θα μπορούσε να δανειστεί από τις αγορές τα χρήματα τα οποία δανείστηκε με το χαμηλότατο επιτόκιο, το οποίο επί της ουσίας την περίοδο της πανδημίας λόγω της ομπρέλας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ίσχυε και για την ελληνική αγορά τότε. Επομένως, τα χρήματα τα οποία δόθηκαν εφόσον δεν υπήρχε το μαξιλάρι, δε θα μπορούσαν να αντληθούν από την ελληνική οικονομία. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. 🔴Με τα χρήματα που έχει δώσει η κυβέρνηση, θα μπορούσαμε να έχουμε κρατικοποιήσει τη ΔΕΗ 5 φορές, αλλά να σας πω μόνο το εξής. Στην πραγματικότητα έχουμε μια πολιτική επιδότησης της αισχροκέρδειας των εταιρειών παραγωγής και παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτή είναι η λογική της κυβέρνησης και είναι μια λογική αδιέξοδη. Στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ στην εκπομπή “ΣΗΜΕΡΑ” με τους Δημήτρη Οικονόμου, Ντόρα Κουτροκόη και Άκη Παυλόπουλο