Δημήτρης Τζανακόπουλος

Βουλευτής Α΄ Αθήνας
Κοροϊδία τα μέτρα της κυβέρνησης για τις τράπεζες | Παρέμβαση στη Βουλή

Για την Οικονομία – Την ώρα που οι ελληνικές τράπεζες έχουν συσσωρευμένα κέρδη 12 δισεκατομμύρια ευρώ την 4ετία, 3,5 δισεκατομμύρια κέρδη στο 9μηνο του 2024 και υπολογίζεται ότι η χρονιά θα κλείσει με κέρδη που θα αγγίξουν τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ, έχουν στο 9μηνο του 2024 1.5 δισεκατομμύριο έσοδα από τις προμήθειες και υπολογίζεται ότι στο τέλος του έτους θα αγγίξουν τα 2 δισεκατομμύρια νομοθετεί ο κύριος Μητσοτάκης μέτρα περιορισμού των προμηθειών ύψους 150 εκατομμυρίων. Πρόκειται για μέτρο χάδι στις Τράπεζες. – 100 εκατομμύρια θα δώσουν οι Τράπεζες για τον φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης ακινήτων. Πρόκειται για ληστρικό οργανισμό ο οποίος προβλέπεται από τον πτωχευτικό νόμο του κυρίου Σταϊκούρα και λειτουργεί ως εργαλείο αφαίμαξης των δανειοληπτών. Αυτός ο φορέας θα επανανοικιάζει τα ακίνητα στους υπερχρεωμένους ιδιοκτήτες τους οι οποίοι επί 12 χρόνια θα πληρώνουν μίσθωμα για το δικό τους σπίτι. Αυτό το μίσθωμα δεν θα υπολογίζεται ως αποπληρωμή του δανείου τους και μετά από 12 χρόνια θα πρέπει να πληρώσουν το σύνολο του δανείου αν θέλουν να επαναγοράσουν το ακίνητό τους. – Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ πανηγυρίζει νομίζοντας ότι κατήγαγε μείζονα κοινοβουλευτική νίκη. Αντί να ακκίζονται κάποιοι για τον δήθεν παραγωγικό τους ρόλο και τη δημιουργική τους αντιπολίτευση, θα ήταν καλύτερο να αποκαλύπτουν την ουσία της πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ο δρόμος της συναίνεσης και της “δημιουργικής” αντιπολίτευσης και συνεργασίας δεν είναι ο δρόμος της υπεράσπισης της κοινωνικής πλειοψηφίας. – Κοροϊδία και εξαπάτηση με τη συμμετοχή στα φάρμακα των χαμηλοσυνταξιούχων. Ο κύριος Μητσοτάκης εξήγγειλε το δήθεν μηδενισμό της συμμετοχής στα φάρμακα των χαμηλοσυνταξιούχων, ρύθμιση η οποία ισχύει πριν από το 2019. Το Δίκτυο των συνταξιούχων καταγγέλει ότι από το 2020 η ρύθμιση αυτή δεν εφαρμόζεται χωρίς να έχει καταργηθεί νομοθετικά και ο κύριος Μητσοτάκης τώρα την επανεξαγγέλει. Για την εξωτερική πολιτική και τους εξοπλισμούς -Κατά τη χθεσινή παρουσία του στο Λίβανο ο Πρωθυπουργός δεν είπε λέξη για την εγκληματική ευθύνη του Ισραήλ για την κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Μόνο περιορίστηκε να μιλήσει για την ανάγκη να περάσει η ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα στη Μέση Ανατολή και στην Παλαιστίνη ή το γεγονός ότι ένας λαός σφάζεται; -Το ΝΑΤΟ λειτουργεί σαν εμβρυουλκός για τη μετατροπή της ευρωπαϊκής οικονομίας σε πολεμική οικονομία ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι προτάσεις Ντράγκι. Ο πρωθυπουργός με τη στάση του δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες ως προς τη θέση της Ελλάδας απέναντι σε αυτή τη στρατηγική. Είναι απολύτως ευθυγραμμισμένος και στην ίδια ακριβώς σελίδα με το νατοϊκό σχέδιο. -Δυστυχώς η Κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την ενεργητική διπλωματία και την έχει αντικαταστήσει με τη διπλωματία της κούρσας εξοπλισμών και μάλιστα με βάση τις νατοϊκές προτεραιότητες, όχι τις προτεραιότητες της άμυνας της χώρας. -Το δυστύχημα είναι ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ συγκλίνουν σε αυτή τη στρατηγική. Υπερψήφισαν αμφότεροι τις πιστώσεις του υπουργείου Άμυνας, δίνοντας λευκή επιταγή στην κυβερνητική πολιτική και στον κύριο Μητσοτάκη, σε μια περίοδο μάλιστα που αυτό που παίζεται είναι ακριβώς η μετατροπή της Ευρώπης σε πολεμική οικονομία. Πρόκειται για τη μεγάλη διαιρετική τομή της εποχής μας, τη διαιρετική τομή μεταξύ πολέμου και ειρήνης. Και ειρήσθω εν παρόδω, να θυμίσω στον ΣΥΡΙΖΑ ότι ήταν αυτή η διαιρετική τομή, η οποία αποτέλεσε και τον λόγο της μεγάλης διάσπασης του εργατικού κινήματος 110 χρόνια πριν, το 1914, όταν οι σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες επέλεξαν να στηρίξουν τις πολεμικές πιστώσεις για τον Α παγκόσμιο πόλεμο. Και κάποιοι τότε είπαν το μεγάλο όχι σε αυτή την επιλογή, πράγμα το οποίο οδήγησε στη διαίρεση του εργατικού σε σοσιαλδημοκράτες και κομμουνιστές. Για την τροπολογία για την χρηματοδότηση των Σπαρτιατών. -Βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή στην πρώτη γραμμή των αγώνων απέναντι στον φασισμό. Θα υπερψηφίσουμε την τροπολογία, αλλά θα την υπερψηφίσουμε χωρίς αυταπάτες ότι ο φασισμός που σηκώνει σήμερα κεφάλι μπορεί να αντιμετωπιστεί με διοικητικά διατάγματα. Αντιμετωπίζεται με πολιτικό και ιδεολογικό αγώνα, όχι υιοθετώντας τμήματα της πολιτικής του ατζέντας και των πολιτικών του προτεραιοτήτων με τελευταίο παράδειγμα την αναστολή της παροχής ασύλου στους πρόσφυγες από τη Συρία. Γιατί εκεί δίνεται ο πραγματικός αγώνας απέναντι στην ακροδεξιά. Όχι στα λόγια. Όχι στα διοικητικά διατάγματα. Στην καθημερινή πολιτική πάλη απέναντι στις ιδέες και τις πρακτικές της ακροδεξιάς και του φασισμού.

Εισήγηση στη συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2025 στη Βουλή

Η κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών και ρυθμίζει και παρεμβαίνει και σχεδιάζει και υλοποιεί σχεδιασμό και μάλιστα σε πολλαπλά επίπεδα. Σχεδιάζει και παρεμβαίνει υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος της εργατικής τάξης. Σχεδιάζει και παρεμβαίνει όμως και για την ενίσχυση συγκεκριμένων κλάδων. Προτεραιοποιεί, ιεραρχεί, επιταχύνει, φρενάρει, κατευθύνει χρηματοδοτήσεις, φοροαπαλλάσσει ή επιβαρύνει κατά το δοκούν και θυμάται μόνο τότε την πολιτική της μη παρέμβασης, όταν πρέπει να κάνει κάτι για την πάταξη των καρτέλ και των εναρμονισμένων πρακτικών στις τράπεζες, στην ενέργεια, στο λιανικό εμπόριο, στα σούπερ μάρκετ.
Και αυτή είναι η μοναδική υπαρκτή και η μοναδική εφικτή μορφή του φιλελευθερισμού, τον οποίο υλοποιεί σήμερα ο προϋπολογισμός, που είναι πράγματι ένας προϋπολογισμός σταθερότητας. Σταθερά συνεχίζει την αντίστροφη αναδιανομή υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας με πολλούς τρόπους:

Μισθός, ο πυρήνας του κοινωνικού ζητήματος. Ο κ. Χατζηδάκης ισχυρίστηκε ότι ο μέσος μισθός είναι στα 1440 ευρώ. Πρόκειται για ψέμα ή για άγνοια; Γιατί είπα ότι θα πάρω το λόγο του τοις μετρητοίς. Αν πραγματικά το πιστεύει, πρέπει να κοιτάξει τα στοιχεία του, διότι ο μέσος μισθός στην Ελλάδα δεν είναι στα 1440 ευρώ. Αυτό το νούμερο αφορά τον μέσο μισθό των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης. Ο μέσος μισθός υπολογίζεται παίρνοντας υπόψη και το γεγονός ότι υπάρχει και μερική απασχόληση. Δεν είναι λοιπόν ο μέσος μισθός στην Ελλάδα στα 1440 ευρώ. Το σίγουρο είναι ότι ο κ. Χατζηδάκης είπε μια ανακρίβεια. Ο μέσος μισθός αυτή τη στιγμή όχι απλώς παραμένει καθηλωμένος, αλλά έχει χάσει και από την αγοραστική του δύναμη λόγω του πληθωρισμού, ενώ η κυβέρνηση αφαιρεί ταυτόχρονα και διαρκώς διαπραγματευτική δύναμη από τους εργαζόμενους, έτσι ώστε να μην μπορούν καν να παλέψουν για αύξηση αυτού του μισθού, με την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, με την εκκαθάριση οποιασδήποτε μορφής προστασίας του συλλογικού εργατικού δικαίου.

Δημοσιονομικά. Ο κ. Χατζηδάκης επαναλαμβάνει μέχρι ναυτίας ότι η κυβέρνηση έχει μειώσει 72 φόρους. Το κρίσιμο είναι ποιον ευνοούν αυτές οι μειώσεις. Μείωση του συντελεστή φορολογίας των νομικών προσώπων. Ηταν 28%, πήγατε στο 24% και στο 22%. Μία μονάδα από τη μείωση της φορολογίας των νομικών προσώπων, δηλαδή των επιχειρήσεων, είναι 350 εκατομμύρια ευρώ. Κάντε τους πολλαπλασιασμούς να δείτε ποιοι έχουν ωφεληθεί από αυτή τη συγκεκριμένη μείωση. Και σίγουρα δεν είναι ούτε οι μισθωτοί, ούτε οι συνταξιούχοι, ούτε οι αυτοαπασχολούμενοι, ούτε τα μπλοκάκια.

Μείωση του φόρου στα μερίσματα. Μείωση του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου. Μείωση του φόρου χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Μηδενισμός του φόρου για γονικές παροχές μέχρι 3,2 εκατομμύρια ευρώ. Ξέρετε εσείς πολλούς μισθωτούς να έχουν ακίνητη περιουσία ή κινητή περιουσία τέτοιας τάξης, των 3,2 εκατομμυρίων ευρώ; Μείωση του ΕΝΦΙΑ στη μεγάλη και πολύ μεγάλη ακίνητη περιουσία. Διότι στην πραγματικότητα το δημοσιονομικό κόστος που υπάρχει από τη μείωση στις μεγάλες περιουσίες είναι τετραπλάσιο και πενταπλάσιο από ότι είναι για τη μείωση στις μικρές περιουσίες. Μείωση του φόρου για τα πλοία. Και αν μετρήσει κανείς, θα βρει καμιά 20αριά φοροαπαλλαγές που περνιούνται ως δήθεν αναπτυξιακά κίνητρα.

Αν δει κανείς αυτόν τον κατάλογο, καταλαβαίνει απολύτως ποιες είναι οι κοινωνικές προτεραιότητες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Οι υπόλοιποι φόροι τους οποίους μειώνετε έχουν ελάχιστη δημοσιονομική επίπτωση, ενώ την ίδια ώρα ο μοναδικός χώρος που έχει μεγάλη δημοσιονομική επίπτωση είναι η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, αλλά έχετε φροντίσει προηγουμένως με την τεκμαρτή φορολόγηση να την πάρετε εις διπλούν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να φορολογήσετε ταυτόχρονα τους χαμηλούς με τεκμαρτό εισόδημα και να νομιμοποιήσετε τη μεγάλη φοροδιαφυγή.
Τι είναι αυτό που δεν αγγίζει όμως η κυβέρνηση; το ΦΠΑ. Οταν κάτι κάνει 100 ευρώ και ο συντελεστής είναι 24, θα λάβει το κράτος 24 ευρώ φόρο. Οταν κάνει κάτι 200 ευρώ, το κράτος θα λάβει 48 ευρώ φόρο. Αρα αυτός που επιβαρύνεται, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι ο συντελεστής έχει παραμείνει ίδιος, είναι αυτός ο οποίος δαπανά το μεγαλύτερο μέρος του μισθού του στο λιανικό εμπόριο. Το ερώτημα λοιπόν είναι αυξάνεται ή δεν αυξάνεται η φορολογική επιβάρυνση για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία; Δαπάνες: Παιδεία, μείωση σε ποσοστό του ΑΕΠ. Υγεία, μείωση σε ποσοστό του ΑΕΠ. Πρόνοια, μείωση σε ποσοστό του ΑΕΠ. Στεγαστική πολιτική, δαπάνες που δεν αντιστοιχούν κατά κανέναν τρόπο στο μέγεθος της στεγαστικής κρίσης. Η μείωση όμως εδώ των δαπανών έχει και μια έμμεση επίπτωση. Οταν καταρρέει το κοινωνικό κράτος, όταν απαξιώνονται οι κοινωνικές υπηρεσίες, αυξάνεται η έκθεση των πολιτών στον ιδιωτικό τομέα. Οταν καταρρέει το κοινωνικό κράτος, αυτό το οποίο αυξάνεται είναι οι ιδιωτικές δαπάνες για υγεία, για ασφάλιση, για φροντιστήρια, για σχολεία και τελικά η κερδοφορία ενός μέρους της κοινωνίας σε βάρος του μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Την ίδια ώρα ενώ για το κοινωνικό κράτος οι δαπάνες καθηλωμένες και μειωμένες ως ποσοστό του ΑΕΠ, στους εξοπλισμούς 860 εκατομμύρια. Εκεί υπάρχει δημοσιονομικός χώρος.

Χρέος. Λέτε ότι έχουμε μειώσει το χρέος. Εχει μειωθεί ως ποσοστό του ΑΕΠ μόνο και μόνο από την πληθωριστική έκρηξη. Δεν έχει καμία σχέση η μείωση του χρέους με οποιαδήποτε πολιτική πρωτοβουλία ή με οποιαδήποτε πολιτική επιτυχία της κυβέρνησης. Είναι μια ευτυχής ως προς το χρέος εξωγενής συνθήκη που οδηγεί σε αυτή την κατάσταση και όχι μια ιδιαίτερη ικανότητα σας σε ότι αφορά τη διαχείριση του χρέους.
Ο προϋπολογισμός ευνοεί επιχειρήσεις, υψηλά εισοδήματα, μεσαίους και μεγάλους ιδιοκτήτες, το κοινωνικό μπλοκ δυνάμεων δηλαδή που στηρίζει προνομιακά τη Νέα Δημοκρατία. Η απάντηση εδώ δεν μπορεί να είναι η παλινόρθωση του συναινετικού δικομματισμού. Γιατί βλέπουμε την ιστορία να επιχειρείτε να την επαναλάβετε. Ούτε βέβαια μπορεί να είναι λύση η κεντροαριστερή σεναριολογία.

Απαιτείται σχέδιο στον αντίποδα της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Ενα σχέδιο που επιτέλους θα μιλήσει σε αυτό το 70% που χάνει από αυτή την πολιτική: στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα, είτε είναι επισφαλείς, είτε είναι μόνιμοι, είτε δουλεύουν με σχέση εξαρτημένης εργασίας, είτε δουλεύουν ως μπλοκάκια, είτε είναι πλήρους, είτε είναι μερικής απασχόλησης. Στους μισθωτούς του δημοσίου τομέα, στους αυτοαπασχολούμενους των χαμηλών εισοδημάτων, στους ανέργους, στους συνταξιούχους.

Τοποθέτηση στην βουλή για την ελληνική οικονομία

Τοποθέτηση στην βουλή για την ελληνική οικονομία στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών «Μέτρα για την ενίσχυση του εισοδήματος, φορολογικά κίνητρα για την καινοτομία και τους μετασχηματισμούς επιχειρήσεων και άλλες διατάξεις»

Αδιέξοδο με την καταληκτική ημερομηνία υποβολής δηλώσεων στο κτηματολόγιο

Mεταλλάσσεται εκ βάθρων η διαδικασία της κτηματογράφησης στην Ελλάδα, ενώ στην ουσία καταργείται η διαδικασία της δήλωσης προ-ανάρτησης, ανάρτησης και στη συνέχεια της μεταφοράς στο Κτηματολόγιο, η οποία αποτελούσε και ένα εχέγγυο ώστε να γίνεται ένας έλεγχος της ορθότητας των στοιχείων. Αυτό που γίνεται τώρα είναι ότι οι δηλώσεις θα μεταφέρονται απευθείας χωρίς έλεγχο στο Λειτουργούν Κτηματολόγιο. Αποτέλεσμα αυτού: Πρώτον, ο έλεγχος θα γίνεται ad hoc κατά τη φυσική ροή των δικαιοπραξιών και άρα θα υπάρξει ανασφάλεια δικαίου. Δεύτερον, θα επιβαρυνθεί το Κτηματολόγιο με έναν τεράστιο όγκο εργασιών, τον οποίο δεν θα μπορεί να φέρει εις πέρας. Τρίτον, θα υπάρξει οικονομική επιβάρυνση των πολιτών. Τέταρτον, θα έχουμε τελικά καθυστέρηση της τελικής και πραγματικής ολοκλήρωσης του έργου.

Παρέμβαση στη Βουλή: Καταρρέει το Εθνικό Σύστημα Υγείας

Απέναντι στο σχέδιο της Δεξιάς της ιδιωτικοποίησης της υγείας και της απαξίωσης του ΕΣΥ προτείνουμε ένα σχέδιο για τη στήριξη του ΕΣΥ και του προσωπικού του προς όφελος των ασθενών, με στόχο την καθολική, δημόσια και δωρεάν παροχή καθολικής φροντίδας υγείας.

Απαιτούμε ⁠άμεση ειρηνευτική πρωτοβουλία της ΕΕ

Πριν αναφερθώ στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, δεν μπορώ και εγώ παρά να χαιρετίσω τη μεγάλη απεργία, την πανελλαδική σήμερα απεργία των νοσοκομειακών γιατρών και των νοσηλευτών. Απεργία και δίκαιη και απαραίτητη απέναντι σε μια πολιτική που όχι μόνο υποβαθμίζει το ΕΣΥ, αλλά ανοίγει και την πόρτα του Εθνικού Συστήματος Υγείας στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα και στο κέρδος. Και είναι δυστύχημα το γεγονός ότι δεν έχουμε εδώ και τον υπουργό Υγείας, ο οποίος βρήκε πάρα πολλά να πει σε σχέση με τα όσα του καταλογίζονται τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν βρήκε μια κουβέντα να πει στην προηγούμενή του παρέμβαση για την κατάσταση στην οποία έχει την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχει οδηγήσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας. Eίμαστε μπροστά σε κίνδυνο ολοκληρωτικού πολέμου. Το Ισραήλ ετοιμάζεται για αντίποινα στο Ιράν. Ο πόλεμος επεκτείνεται στο Λίβανο και το ερώτημα είναι η Ευρώπη τι ακριβώς κάνει; Η στάση της Ευρώπης αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι απλώς ανεπαρκής και κατώτερη και κατώτερη των περιστάσεων. Η στάση και της Ευρώπης και της Ελλάδας είναι απολύτως επικίνδυνη. Διότι ενώ συμβαίνουν όλα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, η κυβέρνηση επιλέγει να βαθύνει τη στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Aναρωτιέμαι για πόσο καιρό θα συνεχίζεται και ως ΠΑΣΟΚ αλλά και ως ΣΥΡΙΖΑ να στηρίζετε την πολιτική της κούρσας εξοπλισμών. Τα ψηφίσατε πέρσι στον προϋπολογισμό. Φέτος τι θα κάνετε; H στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στο έγκλημα που συντελείται στη Μέση Ανατολή δεν είναι μόνο ανεπαρκής και κατώτερη των περιστάσεων. Είναι επικίνδυνη. Απαιτούμε: – άμεση αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης – ⁠άμεση ειρηνευτική πρωτοβουλία της ΕΕ – άμεση διακοπή κάθε συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος του Ισραήλ μέχρι να σταματήσει το έγκλημα – ⁠άμεση πρωτοβουλία για επιβολή κυρώσεων στο κράτος του Ισραήλ από την ΕΕ

Ομιλία στην επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής

Οι γιατροί που ξενυχτάνε, οι εκπαιδευτικοί που κοιμούνται στα αυτοκίνητα, οι υπάλληλοι της πολιτικής προστασίας, οι υπάλληλοι που εξυπηρετούν πολίτες σε όλο το φάσμα των υπηρεσιών του δημοσίου δεν το κάνουν, κύριε Υπουργέ, για να πάρουν μπόνους. Το κάνουν διότι το θεωρούν καθήκον τους να εξυπηρετείται ο πολίτης και θεωρούν καθήκον τους να κάνουν τη δουλειά τους για το κοινό καλό, διότι αυτό κάνει το Δημόσιο υπηρετεί το κοινό καλό. Και δεν μπορείτε να τους εμπνεύσετε επειδή δεν πιστεύετε σε αυτή τη συνεργατική δημόσια λογική. Στην πραγματικότητα τη μισείτε.

Ομιλία στην επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής στη συζήτηση του σχεδίου νόμου : «Επιτάχυνση προσλήψεων μέσω Α.Σ.Ε.Π., τροποποιήσεις στον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. και στον Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, σύστημα κινήτρων και ανταμοιβής δημοσίων υπαλλήλων, ρυθμίσεις για το σύστημα αξιολόγησης δημοσίων υπαλλήλων και λοιπές διατάξεις για τη βελτίωση της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης»

Τοποθέτηση στη Βουλή

-Μετά τις προτροπές του βουλευτή της ΝΔ, του κυρίου Πλεύρη και τις αντίστοιχες προτροπές του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, του κυρίου Πέτρου Παππά, ξεκίνησε πειθαρχικός έλεγχος κατά τριών φαντάρων, δύο οπλιτών και ενός δόκιμου που πήραν μέρος σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό.

 

-Ο κ. Παππάς μπορεί να μην γνωρίζει για τους αγώνες που έχει δώσει η Αριστερά για τα δικαιώματα των οπλιτών, για τα δικαιώματα των δοκιμών, για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα στον στρατό και ότι ήταν αυτοί οι αγώνες που οδήγησαν στην αναγνώριση αυτών των δικαιωμάτων. Δεν ξέρει ότι αυτό δεν είναι απλώς και μόνο αίτημα της Αριστεράς. Είναι ένα στοιχειώδες πολιτικά φιλελεύθερο αίτημα. Δεν ξέρει ότι πλέον οι στρατιώτες θεωρούνται πολίτες με στολή και πηγαίνει χέρι χέρι με τις πιο ακραίες δεξιές απόψεις, οι οποίες ακούγονται στο δημόσιο διάλογο.

 

-Αντιθέτως ο κ. Πλεύρης είναι συνεπής. Αυτά υποστήριζε σε όλη του τη ζωή, αυτά συνεχίζει να υποστηρίζει και σήμερα. Αντίστοιχα η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι κατώτερη της περίστασης και αποδεικνύει ότι το κόμμα αυτό έχει υποστεί μια θεμελιώδη πολιτική και ιδεολογική μετάλλαξη.

 

-Αναφορικά με το νομοσχέδιο δεν ακούσαμε από τον εισηγητή της κυβερνητικής πλειοψηφίας για τη φορολογική πολιτική και ειδικά την πολιτική έμμεσης φορολογίας, ειδικά για το ΦΠΑ που ακολουθεί η κυβέρνηση, αλλά και τη σχέση της με την άμεση φορολογία. Διότι είναι φυσικά πολύ σημαντικό να ερμηνεύεται και να εφαρμόζεται ορθά ο νόμος, αλλά το σημαντικότερο απ όλα είναι ποιος είναι αυτός ο νόμος.

 

-Θα έπρεπε να γίνει μια πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση από τη μεριά της κυβέρνησης για τους πολιτικούς λόγους διατήρησης των συντελεστών της έμμεσης φορολογίας, έτσι όπως έχουν σήμερα. Ο κ. Πέτσας, ο εισηγητής, υπερασπίστηκε την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο για τη διατήρηση της σχέσης 60% έμμεσων και 40% άμεσων φόρων, αλλά υπερασπίστηκε και την πολιτική επιδείνωσης της θέσης υπέρ των έμμεσων φόρων, η οποία έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια ως μια δίκαιη πολιτική. Επίσης ισχυρίστηκε ότι το να θέλουμε χαμηλότερους έμμεσους φόρους και υψηλότερους άμεσους φόρους είναι ένας λαϊκιστικός μύθος. Είναι μύθος αυτή η θέση, η οποία είναι συντριπτικά κυρίαρχη στην παγκόσμια οικονομική βιβλιογραφία. Όλοι συμφωνούν σε αυτό, ότι η έμμεση φορολογία είναι πάντοτε η πιο άδικη. Και αυτό έχει μια απλούστατη εξήγηση. Φορολογεί με τον ίδιο συντελεστή πολύ φτωχούς, φτωχούς, μεσαίους, υψηλά στρώματα, ιδιώτες, επιχειρήσεις.

 

-Εν συνεχεία ισχυρίστηκε ότι οι άμεσοι φόροι μειώθηκαν και αυτό οδήγησε στην επιδείνωση της σχέσης μεταξύ έμμεσων και άμεσων φόρων. Ακριβώς όμως αυτό σας καταλογίζουμε. Ότι αντί να επιδιώκετε την αύξηση των φορολογικών εσόδων από άμεσους φόρους, επιδιώκετε την αύξηση των φορολογικών εσόδων από έμμεσους φόρους.

 

-Ακολούθως ισχυρίστηκε ότι φταίει ο πληθωρισμός. Πάλι αυτό σας καταλογίζουμε και γι΄ αυτό θα έπρεπε να μειώσετε το ΦΠΑ. Διότι εκεί που ένας μισθωτός πλήρωνε ένα προϊόν 50 ευρώ και πλήρωνε φόρο 12, τώρα το πληρώνει 100 και πληρώνει φόρο 24. Τόσο απλό είναι. Αλλά προσέθεσε ότι η ταχύτατη αύξηση του πληθωρισμού οφείλεται σε εξωγενείς λόγους, κάτι αναληθές, διότι ήδη από το 2022 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποδείξει τους λόγους για τους οποίους αυξάνονται με αυτό το ρυθμό οι τιμές στην Ελλάδα και οι οποίοι σχετίζονται με τα υπερκέρδη συγκεκριμένων τομέων της οικονομίας: ενέργεια, διυλιστήρια, τράπεζες. Για το λόγο αυτό η κυρία Λαγκάρντ, δήλωσε ότι ο πληθωρισμός αφορά εσωτερικές πολιτικές επιλογές των κρατών. Δεν έχει να κάνει με εξωγενείς παράγοντες.

 

-Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη φοροδιαφυγή. Το γεγονός ότι αυξάνονται τα έσοδα από ΦΠΑ και μειώνονται ή μάλλον διατηρούνται υψηλά οι συντελεστές του ΦΠΑ είναι η φοροδιαφυγή. Αλλά αυτό σημαίνει ότι η φοροδιαφυγή επί των ημερών σας πρέπει να έχει αυξηθεί και είναι ευθύνη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

 

-Συνεχίζετε αυτή την πολιτική διότι έχετε κάποιους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων. Ειρήσθω εν παρόδω στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται πρωτογενή πλεονάσματα για το 2025 μέχρι το 2028 της τάξης του 2,5%. Να σας πάω μερικά χρόνια πίσω. Το 2018 τα πρωτογενή πλεονάσματα του 2%  ήταν ανέφικτα, ήταν πολιτική κοινωνικής λεηλασίας, ήταν πολιτική αφαίμαξης των νοικοκυριών και της ελληνικής οικονομίας. Αλλά σήμερα ο στόχος για μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα είναι απολύτως εφικτός και την ίδια στιγμή είναι στόχος ο οποίος επιτρέπει αύξηση των κοινωνικών δαπανών και ταχύτατη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Επιμένετε σε αυτή την πολιτική διότι θέλετε να μειώνετε φόρους για τους πλούσιους και τις επιχειρήσεις, χωρίς να δημιουργείτε δημοσιονομικό κίνδυνο παίρνοντάς τα από τα λαϊκά στρώματα. Αυτή είναι η εξήγηση της πολιτικής την οποία ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία.

 

-Στον εμμονικό αγκυλωμένο νεοφιλελευθερισμό της Νέας Δημοκρατίας η βασική ιδέα είναι η εξής: Μειώνουμε τους φόρους για το κεφάλαιο και για τους πλούσιους για να δημιουργήσουμε επενδυτικά κίνητρα, να αυξηθεί η πίτα. Και η νεοφιλελεύθερη υπόσχεση είναι ότι με την αύξηση της πίτας τα οφέλη θα διαχυθούν στο σύνολο της κοινωνίας. Μόνο που αυτή η υπόσχεση δεν εκπληρώνεται ποτέ και συνεχίζεται επ΄ άπειρον η ίδια πολιτική.

 

δική μας στρατηγική βρίσκεται απολύτως στον αντίποδα αυτού του εικονικού νεοφιλελευθερισμού: η αναδιανομή υπέρ της μισθωτής εργασίας, η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, η φορολόγηση του πλούτου είναι προϋπόθεση, όχι αποτέλεσμα της οικονομικής ανάπτυξης υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και είναι αυτή ακριβώς η διαχωριστική γραμμή μεταξύ αριστερού και δεξιού πολιτικού σχεδίου.