ΜΕΡΟΣ 1: ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Το ζήτημα έχει 2 πτυχές, η μία είναι πολιτική και η άλλη νομική:
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Υπάρχει στο διαδίκτυο το άρθρο του κ. Π. Λαζαράτου, καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου το οποίο απολύτως διευκρινίζει το ορθόν της διαδικασίας που έχει ακολουθηθεί αλλά και διευκρινίζει αμιγώς νομικά ότι αυτή η κυβέρνηση έχει το απόλυτο δικαίωμα να ασκήσει τις αρμοδιότητές της μέχρι τη λήξη της θητείας της. Το ζήτημα λοιπόν ως προς αυτήν την πτυχή είναι νομικά λυμένο.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΤΥΧΗ
Εμείς κάναμε μια πρόταση με δεδομένο ότι έχει προηγηθεί μια ολόκληρη διαδικασία προεπιλογής στη Ελληνικό Κοινοβούλιο κατά την οποία η ΝΔ ψήφισε συγκεκριμένα πρόσωπα δικαστών θεωρώντας αυτούς και αυτές άριστους και άριστες έτσι ώστε να προχωρήσει η διαδικασία της επιλογής από το υπουργικό συμβούλιο όπως ακριβώς προβλέπεται.
Στη βάση αυτή αλλά και με δεδομένο ακριβώς το νέο πολιτικό τοπίο που έχει δημιουργηθεί, κάναμε ένα βήμα και καλέσαμε τη ΝΔ να συναινέσει στην από κοινού επιλογή των βέλτιστων προσώπων. Όμως η ΝΔ το αρνήθηκε. Διότι θέλει να ακυρώσει τη διαδικασία, να την επανεκκινήσει και ενδεχομένως στη συνέχεια να επιλέξει τα βέλτιστα κατά τη ΝΔ πρόσωπα.
Πέραν του ότι η ΝΔ προσβάλλει τα συγκεκριμένα πρόσωπα των δικαστών και συνολικά τη Δικαιοσύνη. Ο λαός μπορεί να συμπεράνει τι ακριβώς έχει στο μυαλό της για την επόμενη μέρα. Η ΝΔ θεωρεί ότι μπορεί να χειραγωγήσει τη Δικαιοσύνη διότι υπάρχουν πάμπολλες ανοιχτές δικαστικές υποθέσεις που αφορούν αυτήν και στελέχη της. Και εκτιμούμε ότι για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν δέχεται την συναινετική πρόταση που καταθέσαμε.
Η κυβέρνηση της χώρας διατηρεί το σύνολο των αρμοδιοτήτων της.
ΜΕΡΟΣ 2: ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ
Εγώ είμαι ο πρώτος που θα αναγνωρίσω και λάθη και άστοχες οξύνσεις και πιθανώς στιγμές που δεν πήραμε τις απολύτως ορθές αποφάσεις. Όμως στη μεγάλη εικόνα, εκτιμώ ότι ένας από τους κύριους πολιτικούς λόγους για τους οποίους οδηγηθήκαμε στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα είναι ο εξής:
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε σε μια εξαιρετικά δύσκολη συνθήκη έντονων δημοσιονομικών περιορισμών μια χώρα πλήρως κατεδαφισμένη, με άδεια ταμεία, με υψηλότατη ανεργία και σε οριακή δημοσιονομική κατάσταση. Και επιχείρησε να βάλει μια τάξη σε αυτό το απόλυτο χάος.
Επιχείρησε να διορθώσει τη δημοσιονομική κατάσταση και να μειώσει τα ποσοστά της ανεργίας. Και την ίδια στιγμή επιχείρησε να προστατεύσει ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας που βρίσκονταν στη δίνη μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης επί μία 5ετία.
Έτσι λοιπόν, ακριβώς επειδή η προτεραιότητα δόθηκε στο να αποκτήσουν ακόμη και οι άνθρωποι που ήταν πλήρως αποκλεισμένοι ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, δεν καταφέραμε να βελτιώσουμε τη θέση της μεσαίας τάξης. Αν δείτε τα στοιχεία η θέση της μεσαίας τάξης σταθεροποιήθηκε. Ωστόσο αυτό που δεν καταφέραμε είναι να αρθούμε στο ύψος των προσδοκιών που ένα τμήμα της μεσαίας τάξης είχε από αυτήν την κυβέρνηση.
Από κει και πέρα, ήρθε αυτή η πολύ μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης που κατάφερε να βγάλει τη χώρα από τη συνθήκη της μνημονιακής επιτροπείας. Να επιτύχει δηλαδή εκεί που όλοι οι υπόλοιποι απέτυχαν. Όμως εμείς έχουμε μια εντελώς διαφορετική ηθική και πολιτική στάση από τη ΝΔ.
Το 2009 η ΝΔ είχε παραδώσει τη χώρα με ένα έλλειμμα 13% -κι αυτό με την ευνοϊκή μέτρηση. Και κάποια στιγμή πρέπει να μας εξηγήσει για ποιο λόγο. Και ερωτώ. Η ΝΔ έκανε ποτέ αυτοκριτική για αυτή την κατάσταση που δημιούργησε στη χώρα; Έκανε ποτέ αυτοκριτική για το κατά πόσο κατάφερε να βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο ή όχι; Έκανε ποτέ αυτοκριτική για το 28% στο οποίο εκτόξευσε την ανεργία; Το ΠΑΣΟΚ έκανε ποτέ αυτοκριτική για το γεγονός ότι επέλεξε να παίξει τη τύχη της χώρας και αποφασίσε να φέρει το ΔΝΤ;
Εμείς αντιθέτως αναγνωρίζουμε απολύτως ότι από τον Αύγουστο και μετά, δηλαδή από όταν η χώρα κατάφερε επιτέλους να αφήσει πίσω της το μνημόνιο, δεν καταφέραμε να περάσουμε στην καθημερινότητα τα θετικά στοιχεία της οικονομίας τα οποία αναγνωρίζονται από όλους. Αναγνωρίζεται από όλους το γεγονός ότι τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας έχουν επανέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά. Όμως δεν πέρασε στην κοινωνία και τη μεσαία τάξη αυτή η ελάφρυνση που θα πρέπει να νιώθει από την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας καθώς και υψηλή φορολογία υπήρξε και υψηλές ασφαλιστικές εισφορές για συγκεκριμένα τμήματα της κοινωνίας.
Δεν μπορεί να συγκρίνετε το φορολογικό βάρος που σήκωσαν οι πολίτες επί δικής μας διακυβέρνησης με τα αίσχη των 30 δις μέτρα της περιόδου 2010-2014. Εμεις καταφέραμε να σταθεροποιήσουμε την κατρακύλα, καταφέραμε να τη σταματήσουμε. Δεν μπορέσαμε όμως να βελτιώσουμε τις συνθήκες της μεσαίας ταξης.
Επομένως αυτή τη στιγμή εμείς πρέπει να δούμε με ποιον τρόπο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τους όρους εκείνους έτσι ώστε όχι μόνο να προστατεύεται το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που ήταν απολύτως αποκλεισμένο με ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ την περίοδο 2010-2014. Αλλά την ίδια στιγμή η μεσαία τάξη να βιώσει στην καθημερινότητά της τα οφέλη από την έξοδο από το μνημόνιο.
ΜΕΡΟΣ 3: ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Θα είναι 30 πάρα πολύ πυκνές μέρες έως τις εθνικές εκλογές. Νομίζω σε αυτή τη φάση θα πρέπει να μιλήσουμε για το μέλλον, να αντιπαραθέσουμε πολιτικά προγράμματα, να προσπαθήσουμε να ξεδιπλώσουμε τη δική μας πολιτική προοπτική. Από τη δική μας πλευρά, αυτό το οποίο εγκαινιάσαμε από τον Αύγουστο θέλουμε να αποτελεί και τον οδηγό για το πώς φανταζόμαστε την επόμενη 4ετία.
Το δίλημμα των εκλογών θα είναι ποιος θα κυβερνήσει και με τι πρόγραμμα. Χρειαζόμαστε περισσότερες δουλειές και με καλύτερους μισθούς. Την ίδια στιγμή, στοχευμένες παρεμβάσεις για την ελάφρυνση των μεσαίων στρωμάτων και όχι οριζόντιες παρεμβάσεις στη φορολογία κατά τον τρόπο που κατανοεί η ΝΔ. Για παράδειγμα:
Η ΝΔ λέει ότι ο ΕΝΦΙΑ πρέπει να μειωθεί 30% οριζόντια δηλαδή την ίδια μείωση να έχουν οι πλούσιοι, την ίδια οι μεσαίοι, την ίδια οι φτωχοί. Εμείς θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει μια ανακατανομή. Θεωρούμε ότι ο ΕΝΦΙΑ θα πρέπει να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα για τους πολύ πλούσιους, δηλαδή για εκείνους που διατηρούν περιουσίες άνω των 500.000 ευρώ, άνω των 1.000.000 ευρώ και ότι θα πρέπει να γίνει μια εξαιρετικά γενναία μείωση για τα μεσαία και τα κατώτερα εισοδήματα.
Αυτό ας πούμε είναι ένα παράδειγμα της διαφορετικής φιλοσοφίας που διαπερνά το δικό μας πρόγραμμα. Από τον Αύγουστο του 2018 και έπειτα εγκαινιάσαμε αυτήν τη νέα οικονομική πολιτική και έχουμε ήδη προχωρήσει σε σειρά από μέτρα και παρεμβάσεις και θέλουμε να συνεχίσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση.
Για παράδειγμα θέλουμε ένα δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Δεν θέλουμε να βάλουμε τις συντάξεις στη διακινδύνευση του συστήματος που προτείνει η ΝΔ το οποίο στην πραγματικότητα αυτό το οποίο κάνει είναι να βάζει ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις 2,5 εκατ. ανθρώπων που παίρνουν επικουρική σύνταξη.
Όταν εμείς μιλάμε για την κεντρική προγραμματική μας θέση και λέμε ότι θέλουμε την αύξηση των μισθών και παλεύουμε για αυτήν έχουμε και κάτι που στηρίζει την αξιοπιστία αυτού του πολιτικού στόχου: Το γεγονός ότι πριν από λίγους μήνες πράγματι αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό τη στιγμή που το 2011-2012 ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 27% και κατά 35% για τους νέους. Το γεγονός ότι έχουμε επαναφέρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Το γεγονός ότι σε αντίθεση με τη ΝΔ εμείς θέλουμε τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας. Διότι η ΝΔ θεωρεί ότι ο τρόπος για να προχωρήσει η χώρα σε ανάπτυξη είναι η πλήρης απορρύθμιση του εργασιακού τοπίου. Εμείς λέμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με αυτούς τους όρους. Ή αν υπάρξει, τότε αυτή θα έχει κοντά πόδια και θα οδηγήσει στα ίδια λάθη, προβλήματα και καταστάσεις που οδηγηθήκαμε το 2009-2010 όταν και ξέσπασε η τεράστια κρίση στη χώρα.
Άρα λοιπόν εμείς θέλουμε μία ανάπτυξη που να είναι βιώσιμη και συμπεριληπτική δηλαδή να αφορά το σύνολο της κοινωνίας και όχι κάποιους λίγους. Αυτό το οποίο θέλουμε είναι να ανασυγκροτήσουμε παραγωγικά και οικονομικά την ελληνική κοινωνία. Και νομίζω ότι έχουμε τη δυνατότητα τόσο να το κάνουμε όσο και να το εξηγήσουμε στον ελληνικό λαό.