Γιατί διαφωνήσατε τόσο έντονα με την υπουργοποίηση του κυρίου Αποστολάκη; Δεν χαίρει της εκτίμησης του Αλέξη Τσίπρα;

Η διαφωνία μας είναι με την επιλογή Μητσοτάκη, σε αυτό το εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα της πολιτικής προστασίας, να οργανώσει, τιμώντας την οικογενειακή του παράδοση, μια επιχείρηση αποστασίας, μια επιχείρηση παγίδευσης του κου Αποστολάκη με μόνο στόχο να επιφέρει πλήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Αλέξη Τσίπρα. Έφτασε δηλαδή ο κος Μητσοτάκης στο έσχατο σημείο πολιτικής και ηθικής παρακμής να πει ψέματα στον κο Αποστολάκη ότι έχει τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων ώστε να αποσπάσει τη συμφωνία του στην πρόταση υπουργοποίησης. Το τίμημα όμως της αλαζονείας είναι μεγάλο. Σήμερα, μετά την κατάρρευση αυτής της απίστευτης απάτης, ο κος Μητσοτάκης έχει να διαχειριστεί για άλλη μια φορά μια πολιτική κρίση που ο ίδιος δημιούργησε και έχει παραδοθεί στη χλεύη ακόμη και των χορηγών του. Επί της ουσίας τώρα το ζήτημα της πολιτικής προστασίας δεν αντιμετωπίζεται με αποτυχημένα κόλπα και μηχανορραφίες αλλά με μια σαφή στρατηγική για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης αλλά και με σοβαρό επιχειρησιακό σχεδιασμό όπως τα ανέπτυξε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές είναι οι βασικές προϋποθέσεις της συνεννόησης αλλά δυστυχώς με τον κο Μητσοτάκη αυτές οι προϋποθέσεις είναι αδύνατον να καλυφθούν. Οι εμμονές του, οι ιδεοληψίες του και η μεγαλομανία του είναι τέτοιες που δεν αφήνουν περιθώρια συνεννόησης και συναινέσεων.

Οι αλλαγές Χαρδαλιά και Χρυσοχοίδη αποτελούν την έμπρακτη ανάληψη ευθύνης που λέγατε ότι απαιτείται για τις πυρκαγιές;

Οι αλλαγές αυτές υπογραμμίζουν μια κεφαλαιώδη αντίφαση που αντιμετωπίζει ο κος Μητσοτάκης. Από τη μια λέει ότι δεν έγινε κανένα λάθος στη διαχείριση των πυρκαγιών αλλά και της πανδημίας, ότι η κυβέρνηση του έχει σημειώσει μόνο επιτυχίες και από την άλλη απομακρύνει τον κο Χαρδαλιά, τον κο Χρυσοχοϊδή αλλά και τον κύριο Κικίλια από τις θέσεις τους. Δεν είναι όμως ανάληψη ευθύνης αυτό αλλά μια προσπάθεια να διασωθεί και να δραπετεύσει από τα αδιέξοδα που ο ίδιος δημιούργησε, από τις καταστροφικές συνέπειες των δικών του πολιτικών επιλογών. Εξάλλου σύμφωνα και με τη θεωρία του επιτελικού κράτους όλα ξεκινούν και τελειώνουν στο πρόσωπο του κυρίου Μητσοτάκη. Οπότε ματαίως ψάχνει τώρα να φορτώσει αλλού την ευθύνη. Έχει την τιμή να είναι αποκλειστικά δική του.

Πολλοί λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άργησε να ξεκαθαρίσει τη θέση του έναντι όσων έλεγε ο κύριος Πολάκης για τον εμβολιασμό επειδή ήθελε να “πιάνει” και το αντίστοιχο κοινό. Πώς απαντάτε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πρώτη στιγμή είχε κρυστάλλινη θέση υπέρ του καθολικού εμβολιασμού και αυτό ήταν και είναι μια θέση αρχής υπέρ της κοινωνικής αλληλεγγύης και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Εξάλλου το κοινό των αρνητών ανήκει πολιτικά και ιδεολογικά κυρίαρχα στην άκρα δεξιά και η εκτίμηση μου είναι ότι αυτό συνδέεται με την επιλογή υπουργοποίησης του ακροδεξιού κυρίου Πλεύρη. Η επιλογή όμως αυτή είναι εξαιρετικά επικίνδυνη αλλά και τραυματική για την ίδια τη δημοκρατία. Αποδεικνύει όμως ότι ο κος Μητσοτάκης δεν έχει κανένα άλλο ενδιαφέρον εκτός από την μικροπολιτική διαχείριση της αποτυχίας του και στην πανδημία. Διαφορετικά θα ενίσχυε το ΕΣΥ, θα έπαιρνε μέτρα στήριξης του υγειονομικού προσωπικού, θα ασχολούνταν με το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, τη στήριξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, τους ελέγχους στους μεγάλους εργασιακούς χώρους. Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν αποτελούν προτεραιότητα για τον Κ. Μητσοτάκη και η χώρα βρίσκεται και πάλι στα πρόθυρα μιας μεγάλης ανθρωπιστικής και υγειονομικής κρίσης για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο.

Η κυβέρνηση με την πολιτική της όχι μόνο έχει υπονομεύσει τις προοπτικές βιώσιμης ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας αλλά έχει δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για μια ραγδαία αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων. Μειώσεις μισθών, αύξηση της ελαστικής απασχόλησης, απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, ιδωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, διόγκωση του ιδιωτικού χρέους είναι τα αποτελέσματα της οικονομικής της πολιτικής. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή 200000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις κινδυνεύουν με κλείσιμο. Σε ότι αφορά τώρα ειδικά το Ταμείο Ανάκαμψης, τα χρήματα της ΕΕ που αναφέρετε στην ερώτηση σας, με βάση το σχέδιο της κυβέρνησης θα προσανατολιστούν σε μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, δε θα χρηματοδοτήσουν μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ούτε φυσικά θα στηρίξουν τις θέσεις εργασίας. Τα οφέλη λοιπόν από το Ταμείο Ανάκαμψης θα είναι οφέλη για ελάχιστους, την κρατικοδίαιτη ελίτ και τους ολιγάρχες. Η κοινωνική πλειοψηφία απλώς για άλλη μια φορά θα υποστεί την κοινωνική λεηλασία και τις συνέπειες του ιδεοληπτικού νεοφιλελευθερισμού του κ. Μητσοτάκη. Γι’ αυτό απαιτείται ένα άλλο πολιτικό σχέδιο με αύξηση των μισθών, διαγραφή του ιδιωτικού χρέους, ενίσχυση του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους. Για μια βιώσιμη ανάπτυξη υπέρ της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Ζητάτε ή όχι εκλογές;

Η κυβέρνηση έχει αποτύχει σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που κλήθηκε να διαχειριστεί και έχει μπει σε έναν κύκλο αναντίστρεπτης φθοράς. Απέτυχε στη διαχείριση της πανδημίας, απέτυχε στην οικονομία, απέτυχε στη διαχείριση των πυρκαγιών και τελικά κατέφυγε σε ένα όργιο αυταρχισμού απέναντι στα αδιέξοδα της. Προσθέστε σε αυτά και την πρωτοφανή αλαζονεία των Υπουργών της αλλά και τον λουδοβικισμό του κου Μητσοτάκη που περιφέρεται αυτοθαυμαζόμενος και θα εξηγήσετε την διάχυτη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή που διογκώνονται διαρκώς. Έχουμε λοιπόν εισέλθει αντικειμενικά σε μια μακρά προεκλογική περίοδο η οποία θα λήξει με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και της μεγάλης δημοκρατικής προοδευτικής πλειοψηφίας. Αυτό όμως που τώρα προέχει είναι η προστασία της ζωής και της υγείας των πολιτών μπροστά στο τέταρτο κύμα της πανδημίας. Αυτή είναι η πρώτιστη προτεραιότητα της περιόδου και για αυτό αγωνιζόμαστε.

Προχωράει το εγχείρημα της οργανωτικής αναβάθμισης, παρουσίας στους μαζικούς χώρους και ανοίγματος του κόμματος σας που έχει αναγνωριστεί ως μια από τις μεγάλες του αδυναμίες;

Προχωράει και μάλιστα δυναμικά. Μέσα στα δύο χρόνια που μεσολάβησαν από τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έχει διπλασιάσει τα μέλη του, έχει εκλέξει νέες νομαρχιακές επιτροπές σε όλους τους νομούς της χώρας με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων μελών, έχει πραγματοποιήσει μια εξαιρετικά επιτυχημένη διαδικτυακή προγραμματική συνδιάσκεψη που πήρε σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις ενώ αυξάνει διαρκώς την παρουσία του στους μαζικούς χώρους. Βεβαίως, όλα αυτά δεν επιτυγχάνονται από τη μια μέρα στην άλλη, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης των πολιτικών κομμάτων αλλά και με μια κοινωνία κατακερματισμένη και σε διαρκή κρίση. Προϋποθέτει σκληρή και οργανωμένη δουλειά και σταθερό προσανατολισμό. Η προσπάθεια εξάλλου για οργανική σύνδεση του κόμματος με την κοινωνική πλειοψηφία, με τους εργαζόμενους, με τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις, με τους επιστημονικούς συλλόγους, με τις ενώσεις των μικρομεσαίων δε σταματάει ποτέ. Είναι διαρκής και ήδη αποδίδει καρπούς με στόχο να διαμορφώσουμε ένα μαζικό, λαϊκό, αριστερό κόμμα, δεμένο με την κοινωνία, με τις αγωνίες και τις προσδοκίες της.