Ομιλίες κατά την Εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Πολιτών Ηρακλείου για την Ενότητα των Προοδευτικών Δυνάμεων με θέμα: «Η ανάγκη σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη» με συνομιλητές τους Σπύρο Δανέλλη και Γιάννη Ραγκούση:

Όσο αφήνουμε πίσω μας την αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο αρχίζει να γίνεται σαφές ότι είναι αναγκαίο να ξαναδούμε μια σειρά από κεντρικά ζητήματα της πολιτικής και της οικονομίας ώστε να μπορέσουν να δημιουργηθούν οι συμμαχίες, οι κοινοί βηματισμοί και οι συγκλίσεις της νέας πια εποχής.

Το προοδευτικό μέτωπο υπεράσπισης της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν μπορεί να περιορίζεται σε ένα μέτωπο ενάντια στον εθνικισμό και την αλλοπρόσαλλη ακροδεξιά αλλά πρέπει να θέσει και άλλα ζητήματα στην ημερήσια διάταξη όπως η επαναρύθμιση της αγοράς εργασίας, οι μισθοί, το κοινωνικό κράτος, ο θεσμικός εκδημοκρατισμός. Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να δούμε την εικόνα της Ευρώπης και τη θέση της χώρας μας μέσα σε αυτήν.

Στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχουμε μια έντονη πολιτική ρευστοποίηση παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας και μια έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια που οδηγεί σε μια κρίση αντιπροσώπευσης. Πρόκειται για μια πολιτική συνθήκη που η Ελλάδα έζησε λίγα χρόνια πριν δηλαδή για την αδυναμία που έχουν οι πολίτες να στεγαστούν πολιτικά σε συγκεκριμένα παραδοσιακά κόμματα τα οποία πλέον δεν τους εκφράζουν.

Μέχρις στιγμής κυρίως στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη αυτό μεταφράζεται σε μια διαρκή άνοδο της ακροδεξιάς. Ενώ έχουμε και το παράδειγμα δεξιών πολιτικών οι οποίοι παρά το γεγονός ότι ανήκουν στην οικογένεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος επιλέγουν στην πραγματικότητα να ασκούν μια εναλλακτική πολιτική, αυτό ακριβώς που λέμε alt-right, μια εναλλακτική δεξιά. Δηλαδή μια πάρα πολύ σκληρή, εθνικιστική και μισαλλόδοξη δεξιά η οποία χρεώνει το σύνολο των κακοδαιμονιών της σύγχρονης Ευρώπης στους πρόσφυγες, στους αποκλεισμένους και σε όλους όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.

Έχουμε λοιπόν μια ακροδεξιά η οποία καταφέρνει να εκφράσει αυτήν την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια που προκαλείται από τον νεοφιλελευθερισμό, τις πολιτικές της λιτότητας, από τον κοινωνικό αποκλεισμό, από το γεγονός ότι το κοινωνικό κράτος και το κοινωνικό συμβόλαιο, που στην πραγματικότητα δόμησε στην Ευρώπη τον πολιτικό και κοινωνικό συσχετισμό καθόλη τη διάρκεια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατέρρευσε με πάταγο την περίοδο της κρίσης.

Και στη Νότια Ευρώπη βεβαίως η ακροδεξιά αναπτύσσεται όμως από την άλλη μεριά φαίνεται ότι ευρύτερα αριστερά & σοσιαλδημοκρατικά μέτωπα καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια τάση αντιστροφής της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού και καταφέρνουν να οικοδομούν μια νέα σχέση με τους πολίτες που ανήκουν στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα.

Στην Ελλάδα σήμερα έχουμε τη δυνατότητα σιγά σιγά να δούμε αυτοκριτικά την προηγούμενη περίοδο και να βάλουμε στο τραπέζι του διαλόγου μια σειρά από ζητήματα που θα μας επιτρέψουν να δημιουργήσουμε εκείνο το πολιτικό μέτωπο που θα καταφέρει να δώσει νικηφόρες μάχες ενάντια στην ακροδεξιά και τη δεξιά. Να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε κοινούς τόπους ώστε να εκφράσουμε τους ανθρώπους εκείνους που σήκωσαν δυσανάλογα το βάρος της κρίσης.
 

 
Το κάλεσμα της εκδήλωσης: «Τον τελευταίο καιρό γίνεται όλο και περισσότερο απαιτητό να προχωρήσει η σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη, αποτελώντας ανάχωμα στην αυξανόμενη άνοδο της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς και ενίσχυσης ακραίως εθνικιστικών θέσεων».