*Φωτογραφία: Γεράσιμος Δομένικος/ FOSPHOTOS
Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Φ. Κλαυδιανό για την ε/φ REAL NEWS:

Εχετε κάποια πρώτα συμπεράσματα από τα δείγματα διακυβέρνησης του κυρίου Μητσοτάκη;
 
Οι πρώτες μέρες διακυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη και της Ν.Δ. επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους μας. Είχαμε εξαρχής επισημάνει ότι μια νίκη της Ν.Δ. θα σημάνει επιστροφή στον αυταρχισμό, στο κομματικό κράτος, στην οικογενειοκρατία αλλά και στη διαπλοκή της πολιτικής εξουσίας με ειδικά ατομικά επιχειρηματικά συμφέροντα. Θεωρούσαμε, επίσης, δεδομένο ότι θα οργανώσει άμεσα μια μεγάλη και εκδικητική επιδρομή σε κατακτήσεις και κεκτημένα της προηγούμενης τετραετίας: στην αγορά εργασίας, στο κοινωνικό κράτος, στη δημόσια περιουσία και στα δικαιώματα. Σε τίποτα, λοιπόν, δεν μας διέψευσε ο κ. Μητσοτάκης. 
 
Ηδη από τη σύνθεση της κυβέρνησής του αλλά και του στενού επιτελείου του προκύπτουν τα πρώτα συμπεράσματα. Επανέρχεται σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης Σαμαρά, ο πρώην γενικός διευθυντής του ΣΕΒ κ. Σκέρτσος αναλαμβάνει κεντρικό συντονιστικό ρόλο, ο ανιψιός του κ. Μητσοτάκη διορίζεται γενικός γραμματέας του ΠΘ, ενώ νέος υφυπουργός Περιβάλλοντος αναλαμβάνει ο κ. Δημήτρης Οικονόμου, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν Σύμβουλος της Lamda Development. Και εδώ δημιουργείται ένα μείζον πολιτικό θέμα: πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που μέχρι πριν από λίγο εκπροσωπούσε την εταιρεία στις διαπραγματεύσεις της με το δημόσιο για το Ελληνικό, να αναλάβει τώρα να διαπραγματευτεί εκ μέρους του δημοσίου με την εταιρεία. Αυτά είναι πρωτοφανή πράγματα αλλά, δυστυχώς, δεν είναι τα μόνα. 
 
Μια σειρά από πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης δείχνουν προς τα πού το πάει: Από την απαξίωση της ΔΕΗ, με προφανή στόχο να εκκινήσουν διαδικασίες ιδιωτικοποίησης, μέχρι την υποβάθμιση του ΣΕΠΕ και από την κατάργηση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής μέχρι τη μεταφορά τις αρμοδιότητας των φυλακών στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, τις έκτακτες κρίσεις στην αστυνομία και τους παράνομους διορισμούς γενικών γραμματέων στα υπουργεία, η νέα κυβέρνηση δείχνει από νωρίς τα δόντια της. Λειτουργεί αντιθεσμικά, παράνομα, αυταρχικά και εκδικητικά και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά υποχρεωμένος να σταθεί απέναντι με όλες του τις δυνάμεις. 
 
Σας κατηγορούν ότι με τον νέο ποινικό κώδικα, όπως παλιότερα με τον νόμο Παρασκευόπουλου, δημιουργείται ένα πλαίσιο ελαφρών ποινών, το οποίο είναι ενδεικτικό μιας φιλικής αντιμετώπισης της ανομίας;
 
Πρόκειται για αστείες κατηγορίες, οι οποίες δεν έχουν βάση και αποτελούν τον πυρήνα της προπαγάνδας της Ν.Δ. όχι τώρα, αλλά εδώ και καιρό. Τα ερωτήματα, βεβαίως, αυτά έχουν απαντηθεί δεκάδες φορές, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Για μία ακόμη φορά, λοιπόν: Ο νόμος Παρασκευόπουλου, όπως και οι νόμοι που τον ακολούθησαν, δεν αποτελούν πρωτοτυπία. Τέτοιοι νόμοι αποσυμφόρησης των φυλακών ψηφίζονται και εφαρμόζονται στην Ελλάδα από το 1951 και είναι πολλές φορές αναγκαίοι, ώστε η χώρα να συμμορφώνεται με τις διεθνείς της υποχρεώσεις για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Ως προς τους Ποινικούς Κώδικες τώρα, επίσης έχουμε δεκάδες φορές απαντήσει ότι πρόκειται για μια τεράστια και αναγκαία τομή στο Ποινικό μας Δίκαιο, η οποία στοχεύει στη δημιουργία ενός συστήματος όχι ελαφρύτερων ή βαρύτερων ποινών, αλλά ειλικρινών ποινών. Ποινών, δηλαδή, που θα εκτίονται και δεν θα επιβάλλονται μόνο κατ’ όνομα, όπως συχνότατα συνέβαινε, ιδιαίτερα στα λεγόμενα αδικήματα του λευκού κολάρου. Εξάλλου, οι νομοπαρασκευαστικές επιτροπές για τους Κώδικες δούλεψαν για περισσότερα από είκοσι χρόνια και σε αυτές συμμετείχαν ανώτατοι δικαστικοί, καθηγητές Ποινικού Δικαίου των Νομικών Σχολών όλης της χώρας και εγνωσμένου κύρους δικηγόροι, στους οποίους κανείς δεν μπορεί να καταλογίσει προνομιακές σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, οι κατηγορίες που εξαπολύονται αστόχαστα και σκόπιμα είναι πρώτα και κύρια προσβλητικές γι’ αυτούς. Βεβαίως, αυτό είναι κάτι σύνηθες από την πλευρά της Ν.Δ., η οποία δεν υπολογίζει τίποτα και κανέναν μπροστά στην ανάγκη να προωθήσει την προπαγάνδα της. Εφτασε μέχρι και στο σημείο με πληρωμένες καταχωρήσεις στα κοινωνικά δίκτυα να επιχειρεί να χρεώσει την αποφυλάκιση Φλώρου στους νέους Ποινικούς Κώδικες, ενώ γνωρίζει καλά ότι κάτι τέτοιο είναι ψευδές. Πήρε, όμως, την απάντησή της από τον νομικό κόσμο, που στήριξε και στηρίζει αυτήν την κορυφαία μεταρρύθμιση.
 
 
Τι σημαίνει ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ; Θα παραμείνει κόμμα της Αριστεράς ή θα μετατραπεί σε «δημοκρατικό» ή «προοδευτικό» κόμμα της Κεντροαριστεράς;
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις να εκφράζει κυρίαρχα τον δημοκρατικό, αριστερό και προοδευτικό κόσμο. Τους πολίτες που αποδεσμεύτηκαν από τον νεοφιλελεύθερο δικομματισμό μέσα στη συνθήκη της κρίσης. Αυτό το δεδομένο υποχρεώνει τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι ένα κόμμα σε διαρκή κίνηση, ένα κόμμα που προσπαθεί να διευρύνει διαρκώς την επιρροή του, να βαθαίνει τον προγραμματικό του λόγο, διατηρώντας την ίδια στιγμή τις θεμελιακές πολιτικές του αξίες. Αρα, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μετασχηματίζεται συνεχώς, για να μπορεί να εκφράζει και να εκπροσωπεί τους πολίτες που συμμερίζονται τον στόχο για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης. ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, αριστερός, μαζικός και ανοιχτός σε όλους τους προοδευτικούς και δημοκρατικούς πολίτες. 
 
Εχετε βγάλει κάποια πρώτα συμπεράσματα για την ήττα των εθνικών εκλογών; Πρέπει να γίνει σχετική συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ ή το 31,5% δεν απαιτεί κάτι τέτοιο;
 
Το 31,5% είναι ένα ποσοστό που εμπεδώνει την πολιτική παρουσία και επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική πολιτική σκηνή. Τον καθιστά, όπως σας έλεγα και προηγουμένως, έναν από τους δύο μεγάλους πόλους της πολιτικής αντιπαράθεσης και αυτό είναι σίγουρα ένα μεγάλο κέρδος, παρά την ήττα στις εκλογές. Το εκλογικό αποτέλεσμα έδειξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει, παρά το γεγονός ότι αρκετοί προεξοφλούσαν τη στρατηγική μας ήττα, κάνοντας την επιθυμία τους πρόβλεψη. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα διπλό καθήκον: Από τη μια πλευρά να ασκήσει μαχητική και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση στη Ν.Δ. και, από την άλλη, να αναλάβει το ιστορικό εγχείρημα του ανοίγματός του στον ίδιο τον κόσμο που τον στήριξε, να «μολυνθεί» από τους πολίτες που βλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ την ελπίδα για τη δημιουργία μιας μεγάλης αριστερής, δημοκρατικής, προοδευτικής δύναμης. Και για να έχει αυτό το εγχείρημα επιτυχία, είναι αναγκαίος ο αναστοχασμός και απαραίτητη η συζήτηση πάνω σε όλα τα ζητήματα που ανέκυψαν την περίοδο της διακυβέρνησής μας, τα οποία καθόρισαν το αποτέλεσμα των εκλογών.